☯ ☯ ☯ "Söyle." dedi bir hışımla. Sinirliydi. Fazlasıyla. "Mesajını görmedim. Ben ailemin yanına gitmiştim. " Derin bir nefes verdi. Kendini zor tuttuğu apaçık ortadaydı. "Senin gözünde sadece bir arkadaş mıyım? Demek istediğim, sıradan mıyım?" Bir an olsun gözlerinde beliren umut ışığına bir anlam veremesem de ona burukça gülümsedim. "Tabii ki arkadaşız. Sen sıradan değilsin, benim arkadaşımsın. " İstediği cevabı alamamış gibi davranıyordu. Anlamıyorum, nerede yanlış yapmıştım? "Beni hiçbir zaman umursamadın değil mi? Bana numaranı vermediğin hâlde sana mesaj atmış olmam ilgini çekmedi. Evini bile buldum Wendy. Benim hakkımda bu kadar mı dikkatsiz davranıyorsun? " Gözleri dolu dolu olmuştu. Ela gözlerini benden kaçırmak yerine gözlerime dikmişti. Dudakları düz bir çizgi hâlini almış, ağzımdan çıkacak olan kelimeleri dikkatle bekliyordu. "Ben. Ben üzgünüm Zayn. " "Üzgün olman bir şeyi değiştirmiyor Wendy. Senin beni ektiğin gün benim doğum günümdü lanet olası! Ben sadece doğum günümü ilk ve son aşkımla, gerçekten sevdiğim tek kişiyle geçirmek istemiştim. Sen ne yaptın? Gelmedin. Beni orada öylece bıraktın. Ben, sana kalbimi verecektim Wendy. Gelseydin, seni John'dan daha fazla sevebileceğimi kanıtlayacaktım. "