Hayatı tuttuğun yer ile hayata tutunduğun yerin aynı olmaması demektir biraz da aşk... Hoşça kal ile görüşürüz arasındaki o uzun, bazen de çok kısa süren bir hayata sığdırılmış çift olma çabasıdır. Belki biz olamadık. Belki de hiç bir zaman BİZ olamadık. Yeni doğmuş bir çocuğa konulan isim gibiydi bizde aşk. Ve zaman, daha o çocuğu büyütemeden toprağa koydu. sen, başkalarıyla yaşamaya gittin. Bense, gittiğin yerde hayata bittim. Küsmedim. Ama hiçbir zaman da hayatla aramı düzeltmek için çabalamadım. Ya yarın adımlarını bu kez gerçekten ''BİZ'' olmak için bana doğru atarsan ? Ama yapmadın. Ne bana doğru bir adım attın ne de adını içimden atmama izin verecek kadar uzakta kaldın. Ardından beni sadece başka biriyle bir başkası olmak için yalnızlık denilen bu mesafelere bıraktın . Madem kalmayacaktın beni neden aşka inandırdın ?