" Bu kalbe ben çok kişi sığdırabilirim, elimi kalbimin üzerine koydum,
"Kalbimin tek sahibi oydu ve öyle kalacak"dedim ağlamaktan kısılmış sesimle.
"Yani kalbinde bana hiç mi yer yok?" dedi gözleri ile bana hüzünle bakarken ,ses tonunda bile belki bir umut bekleyen bir tını vardı.
"Maalesef hiç yok "dedim ağlamaklı sesimle.
"Senin hayatın da bana yer olabilir ,benimkinde de sana,ama benim kalbimde sana ayrılacak özel bir anlam ve yer yok üzgünüm "dedim gözlerinin içine bakarak
"Olsun,benim kalbimde senin için özel bir yer var. Belki bir gün sende de olur umutlar tükenmez." sesindeki kırgınlığı saklamaya çalışmasına rağmen gözlerinin altındaki o kırgın gözleri görmem bana kırgınlığını ifade ediyordu .
Ben bugün kalbimde bir anlam ifade etmediğini soylerek o adamın kalbini öldürmek yerine daha çok umut duymasını sağlamıştım.
Çünkü Çınar Vuran için umutlar tükenmezdi,yok olurdu ama yinede vardı....
Ama o bir sözü atlamıştı galiba.
Umutlar da tükenir elbet.O galiba bunu unutmuştu.
Yaş Farkı Vardır (9 yaş)! Lütfen bunu bilerek okuyunuz...
Atabey Ailesi yıllardır yaptığı mafyacılık işlerine son verip emekliye ayrılmıştı. Çağlar Atabey 4 oğlu, karısı ve yakın aile dostlarıyla huzurlu hayatının tadını çıkartıyordu. Ta ki bir gün şirketine bir mektup gelene kadar... Yıllar önce ölen kızının aslında yaşadığını ve ölü bir bebekle karıştığını söyleyen bir mektupla bütün dengeler bozulur. Bir yandan hasta annesi ve öfkeli babasıyla uğraşırken okumaya çalışan Çiçek bir yandan da şehit sevgilisinin yasıyla kavruluyordur. Bunun üzerine bir de yıllar önce karıştığını öğrenen Çiçek'i karmaşık günler bekliyor.