පෙර භවයේ අපගේ සුමිහිරි හමුව, මතකයේ රැදුනා අදටත් ඒ අයුරටම, හිනැහෙන්නද අඩන්නද නොතේරෙයි මෙමට, දෙවන වරටත් තනිවම පෙම් කලා ඔබට... ගතේ වැදෙන පවනේ සිසිලස විදූ මම, නොසන්සුන් හිත සමාන කලා මුහුදු රැල්ලකට, කල් ගෙවුවා වෙරළේ තිබු අසුනක හිද, ඇයි මෙතරම් ඔච්චම් කරන්නේ දෛවය මටම...? ____________ ඍතුවන් වෙනස් වුවද, මිනිස්සුන් වෙනස් වුවද, මතකයන් කෙදිනක හෝ වෙනස් නොවනු ඇත..! ____________ Story & Cover By LeenaAll Rights Reserved