Düşmanız Biz Seninle- Askıya Alındı

"Neden olamayız peki?"

Oturduğum bankta, ona biraz daha yaklaşmamla gözlerini okul bahçesinde gezdirmeye başladı.

Benden etkileniyordu. Benden ben bile etkileniyorken onun benden etkilenmesi gayet normaldi.

Gözleri okul bahçesinde dolaşmaya devam ediyordu. Gözlerinin bende olmadığından fırsat bilip elimi koluna koydum. Bu hareketimle vücudu kasıldı, ama kolumu itmemiş veya geri de çekilmemişti.

Gözleri fıldır fıldır dolaşmaya devam ederken konuştu.

"Çünkü... Düşmanız biz."

Bu cevabı beni tatmin etmemişti.

Elimi, yavaş yavaş kolunda gezdirmeye başlamam ile yerinde dikleşti ve boğazını temizledi. Ama yine geri çekilmemişti.

"Sen benimle değil, kuzenimle düşmansın."

Söylediklerim ile yutkundu, ve sessiz kaldı. Çünkü haklıydım.

"Sessiz kaldığından yüz bulup, sana çıkma teklifi ediyorum. Benimle çıksana sen?"

Söylediklerim ile kahveleri şaşkınlıkla açıldı ve kafasını bana çevirdi.

Siktir.

Teklifimden önce, kafamı ona doğru yaklaştırdığım için şuan ki pozisyonumuz ikimiz içinde hiç iyi değildi.

Kafasını bana çevirmesiyle dudakları, dibinde olan benim sus çizgime değdi ve orada durmaya devam etti.

Siktir, kocaman bir siktir!

°6aralık2021