Ülker Abdullayeva
Ağla Yüreğim
Hiç tanımadığın biriyle bir ömür hayal etmek kolay değil. Hele ki kendi sesin duyulmadan kararlar alınmışsa...
O, bu evliliği kabullendi çünkü başka yolu yoktu.
O ise evlendi ama hiçbir şeyin parçası olmak istemiyordu. Ne sevgiye, ne insana, ne hayata dair bir isteği kalmıştı.
Aynı çatı, iki yabancı.
Birinin suskunluğu, diğerinin sabrı sınanırken, duygular zamanla yavaş yavaş sızdı aralarına.
Ama her şeyin başı, kabul etmektir. Kendini, geçmişi ve karşındakini...
Bu hikaye, zorla başlayan ama belki de yavaş yavaş kendine bir yol açan bir yakınlığın hikayesi.
Kırılmış, eksik, ama gerçek insanların hikayesi.
"Ağla Yüreğim"
Çünkü bazen güçlü olmak, sadece sessizce ağlamaktır.
🐥
Civan: EFNAN ÇILDIRTMA BENİ!
Siz: Bağırma bana!
Civan: Ne işin vardı o herifin arabasında senin?
Civan: Ben sana uzak dur dedikçe tersini yapıyorsun!
Civan: Üç gün ulan!
Civan: Üç gün yoktum!
Civan: Ben arkamı döner dönmez ona mı gittin?
Siz: CİVAN ÇILDIRTMA BENİ!
Civan: Bağırma bana!
Siz: Ne ima ettiğinin farkında mısın sen
Siz: Bence bu konuşmayı burda bitirelim
Siz: Birbirimizin kalbini kıracağız yoksa
Civan: Bitirelim bencede.
Civan: Biz bu konuşmayı sonsuza dek bitirelim.
Civan: Ben anladım sen asker yolu beklemezsin.
Civan çevrimdışı.
Gözlerim bir süre son mesajında takılı kaldı. Yüzümde buruk bir tebessüm oluşurken kırılan kalbimle ekranı kapattım.
Babam askerdi.
Bilmiyordu.
Abim askerdi.
Bilmiyordu.
Civan Mert Türkoğlu benim doğduğumdan beri asker yolu beklediğimi bilmiyordu.
🐥