"Bay Xiao Zhan yine siz, öğrencilerinize öğretmenlik yerine benim mısralarımı ezberler olmuşsunuz, ne fena huy bu böyle, ne de yakışıksız." Zhan her bir duyduğu söze aşina ellerini ceketine silkip kalktı az evvel gözlerinde korkuyu yakaladığı genç ile düştüğü yerden. "Fakat unutuyorsunuz siz, bana adınızı söylememekte niçin böyle ısrarcısınız?" Yibo bisikletini yerden dikkatle kaldırırken şaşkınlıkla büyüttü gözlerini. "Dedim ya hani ben size, siz dinlemez olduğunuz için. Yalnızca sorduğunuz soruyu dinlemek yerine saçlarımın rengi ne vakit sarı, ne vakit gece gibi siyah olur diye lafügüzaf'lar etmekle meşgul olduğunuz için." Zhan onun gibi hayret ederek sahte bir şaşkınlık serdi dudaklarına. Usulca belli etti o küçük beni kendini.All Rights Reserved