Birbirini çok sevdiği halde boşanan kadın ve adam.. Arada kalmış üç buçuk yaşında bir kız çocuğu.. ~ Ayrılık acısını hep kadından okuduk. Biraz da adamdan okuyalım. ~ Ben boşlukta yalnız kalmış sadece onun elini uzatmasını bekliyordum. Ben Erdem Aksungur. Müptelası olduğum yağmurda şemsiye açmaya mahkum edilmiş bir adamdım. Onun gelip elimden şemsiyeyi alması ve beni huzura kavuşturması gerekiyordu. 25 yıllık hayatımda tecrübe ettiğim tek bir şey vardı. Yalnızlık insanı güçlendirmezdi, elindeki bütün güçlerini alırdı. Yalnızlık Allah'a mahsustu. Verilen canı yalnız Allah alırdı. Bu inanç beni ayakta tutuyordu belkide. İntihar bir çözüm değildi. Eğer olsaydı o gün mahkeme salonuna gitmek yerine intihar ederdim. Kızım vardı dayanabileceğim. Bir tek onun için ayaktaydım. Ayakta mıyıdım? Onu da bilmiyordum..