ESARET

LEYLA

Sevgisizliğin birine verilebilecek en büyük ceza olduğunu inanlardandı.Kalbi her ne kadar sayısızca hayal kırıklıkları ile dolmuş olsa da göz kenarındaki her an akmaya hazır göz yaşıyla umut etmekten vazgeçmezdi.İnat etmişti bir kere,bir gün onunda yüreği herkes gibi sevgiyle ısınacaktı.Bu yüzden de hiç hayal kurmadı,bir gün uğruna her şeyden geçecek kadar çok seveceği adam karşısına çıkarsa şayet işte o zaman en güzel hayallerini kurmak istiyordu.Çünkü gerçek bir sevgide hayal kırıklığı yaşamayacağını inanıyordu...

BAHOZ

Çocukluğu ölü bir adamdı.Geçmişinde hayatına dokunan eller bugününe ve yarınlarına çoktan kara çalmışlardı.Hayatını görev ve kurallar üzerine kuran Bahozun yüreğinde sevgiye,şefkate asla yer yoktu..

Esaret ;aşkı uğruna kanatlarından vazgeçen leyla ile karanlığının içinden gelen bir adamın tutkulu hikayesi..

Not 1:Bu hikaye sevgisizliğe inatla direnen bir kadınla,tek bir aydınlığı dahi olmayan adamın hikayesidir.

Not 2: kurgunun sahnesine göre içerikte her şey olabilir olabilir.Hikayede yazdığım her şey karakterlerin düşüncesi üzerine kuruludur!!Gerçek ile hiç bir bağlantısı yoktur.