Yavaşça yaklaştı. Kafası yerinde miydi emin olamadı şaşkınlıkla ona bakan genç. Ama dibine girdiğinden dolayı burnuna süzülen kokuyu solumak için birkaç saniye ona odaklandı. Ara ara gözü ilan panosuna takılsa da odağını onda tutmayı başarmıştı. "1. olacağını söylemiştin?" Kahve gözlerinin içindeki kızıl dalgalara baktı uzunca. Altında kaldığı lafların bozgunuyla ne diyeceğini bilemedi Sertan. Herkes zilin çalışıyla uzaklamış ve sınıflarına girmişti. İkisi ise Sertan'ın ona koca koca laflar ettiği panonun önünde öylece duruyordu. "1 ve 5." Dedi usulca kafasını ona doğru eğerken. Her ne kadar karşısındaki çocuk kısa boylu olmasa da Sertan'dan birkaç santim kısa oluşu hoşuna gidiyordu. Belki de onu geçtiği konu tek buydu diye bu konuda takıntılıydı. Ona doğru eğilmesiyle Sertan'ın gözleri kaymaması gereken bir yere kaydı. Esmerin boynunda yine küçük bir morluk vardı, ne zaman onunla bu kadar dipdibe gelse mutlaka bir şeyler olduğu gibi. Gözlerini kahve kızıl gözlere geri çevirdi. İçi burkulmuştu. "Seninle 1.'lik için artık yarışmayacağım." Gözleri birbirilerine meydan okumayı beş dakika önce bırakmıştı. Sertan Yenilgiyi kabullenmişti. "Çünkü sen 1 ve 5'sin. Kabullendim." ****** Sertan her zaman birdi. Her zaman en akıllısıydı. Annelerin 'uygun damat' kategorisinde number one'dı. Annesinin yakışıklısı, babasının hedefiydi Her ne kadar en yakışıklı olamasa da birçok konuda bir numaraydı. Onun gelişine kadar... Hayatı baştan tanıdı, hayatın gerçekleriyle yüzleşti.All Rights Reserved