15 Aralık, Çarşamba 2021'de yayımlanmaya başlanmıştır.
''Özür dileme. '' dedi.
Omuzlarım düştü.
''Ne yapayım ben o zaman onu söyle. Kötü gözüküyorsun. Sana birini hatırlatıyormuşum galiba. Ben böyle olsun istemedim. Ben iste- ''
Sözümü sanki benim laflarıma dayanamıyormuş gibi büyük bir hızla kestiğinde şaşkınlıkla dudaklarım aralanmıştı.
''Sadece kal. ''
Anlamsız bakışlarımı gördüğü gibi bakışları yumuşadı. Şefkate bulanan sesiyle açıklamaya başladı.
''Ne yapayım, diye sordun ya. Sadece kal. Evimde, yanımda, kalbimde, zihnimde, hatıralarımda, benimle. Kal işte. Gitmeyi iyi beceriyorsun benim için kalmayı öğren. Hatırlama ama kal. ''
Lal olan dudaklarım titredi. Üzerimden bir ürperti geçti. Parmakları ellerimi buldu. Buz kesen parmaklarımı sıcacık olanlar ile birleştirdi. Gözlerime baktı. Yoğun kızıllıkları gözlerimin içine baka baka damar yolu açık olan elime doğru eğildi. İncitmekten korkar gibi dudaklarını değdirdi tenime. İçimin titremesi doğru bir anlatım mıydı bilmiyorum ama cidden titremişti. Canıma can katmak ister gibi yaptı hamlesini. Aynı yavaşlıkla geri çekildi. Sanki rahatlamıştı. Dudağının sol kenarı burukça kıvrıldı. Parmaklarını ellerimden çekmedi. Gözlerini de bana kenetlemişti. Ben zaten bakışlarımı ondan çekemiyordum. Kalplerimiz çırpınıyordu. Sus çizgim sanki bugün daha bir oyuktu. Dudaklarım bunu bozmak ister gibi aralandı. Cevabımı öyle büyük bir istekle bekliyordu ki. Bu sefer onu hayal kırıklığına uğratmayacaktım. Emin bir şekilde fısıldadım yanıtımı.
''Kalacağım. ''