Tek bir an yeter aslında düzenin bozulmasına . Hayatın rayından çıkıp dönüşmesi tek bir ipin kopmasıyla başlar. Karşı konulamayan her an dönüşür . Mutluluk üzüntüye , heyecan umutsuzluğa , sevgi nefrete , kalabalık yalnızlığa dönüşür . Çoğu şey dönüştü duygulardan ziyade ben dönüştüm . Aslında kim olduğumu bile unutacak şekilde evrildim. Korkuyu da delicesine yaşadım o gece . Kaybetmenin ne demek olduğunu tam kavrayamazken her şeyimi kaybettim . Kaybedecek neyim kaldı dedim yıllarca oysa insan kendini bile kaybedebilirmiş. Üstelik en zoru oymuş . Kaybetme korkusu öyle işlemişki ruhuma bir lanet gibi peşimde dolaşmaya devam etti. Ben kim miyim ? Ben Afitap . Gecenin karanlığının yüzü. Not ❌ Küfür vardır .