ချားလ်က သူ့ရဲ့ အစ်ကိုသေဆုံးပြီးကတည်းက ဆွံ့အ သွားတယ်၊ သူ့ရဲ့ဉာဏ်ကောင်းမှုနဲ့ ပညာရေးရလဒ်ကြောင့် ဂုဏ်ရှိတဲ့ ကောလိပ်တစ်ခုကို သူ၀င်ခွင့်ရခဲ့တယ်။ သူ့ရဲ့အခန်းဖော်က ဒီကို သူ့အဖေရဲ့ အဆက်အသွယ်တွေကြောင့်ရောက်လာပြီး သူက ကျောင်းကိစ္စတွေကို ဂရုမစိုက်တတ်တဲ့ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ခပ်ဆိုးဆိုး ကျောင်းသားတစ်ယောက်ဖြစ်တယ်။ ကံကောင်းတာတစ်ခုက သူတို့နှစ်ယောက်လုံး အမူအရာဘာသာစကား လုပ်တတ်တာဖြစ်တယ်။ သူတို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေးက ပန်းတွေပွင့်သလိုဖြစ်မလား ဒါမှမဟုတ် ဘာသာစကားကြောင့် အတားအဆီးအများကြီးဖြစ်လာမလား?