SERT ESEN RÜZGAR

keşkelerle biten her günün sonunda,
insan aslında ne kadar yanıldığını anlıyor..

***
Yagmur etrafa iri damlalarını bırakırken, ben çoktan sırılsıklam olmuştum bile. Sonbahar'dan nefret ediyordum! Tek nedeni ise sürekli yağmur yağmasıydı. İnce botumdan içeriye dolan yağmur suları sinirle yüzümü ekşitmeme neden olurken umursamamaya çalıştım, zaten başıma gelmeyen bir şey değildi. Hızlı adımlarımı okula doğru yönlendirirken bir taraftan da ikide bir kolumdan düşen okul çantamı tekrar yerine sabitlemekle uğraşıyordum. Neden sanki ilk haftadan okula başlıyorsam?
"ELİF!"
Duyduğum cırtlak kız sesiyle arkama dönerken, tanıdığım sima ile karşılaşmam uzun sürmedi. Çocukluk arkadaşım olan Sema bana doğru koşuyordu. Sonunda yanıma yaklaştığında nefes nefese kalmış bir şekilde durup nefesini düzene sokmaya çalıştı.

"iki saattir arkandan bağırıyorum duymuyor musun ya?"
Derin bir nefes alarak omuz silktim,
"dönmediğime göre duymamışımdır harhalde."