Yapbozumun Parçası -Düzenleniyor-

Aşk herzaman benim çocukluk hayalimdi. Ama tüberküloz hastası olduktan sonra hayalimin gerçek olmayacağını anladım. Çünkü hastalığım çok ilerlemişti ve artık tedavi etki etmiyordu. Sonunda sadece ölüm vardı. Kapkara bir karanlık. Hayallerimin olmadığı, annemin saçlarımı okşayarak "geçti kızım." Dediğini duyamayacağım, hüngür hüngür ağlasamda sesimin çıkmayacağı bir yer.
Ama hayatım sadece bir günde değişti. Ve o çıktı karşıma. Benim iki koluma ek oldu ve hayata dört kolla sarılmamı sağladı. Beni saran kollarının sıcaklığında aşık oldum ona. Bana bakarken gülmesine, gözlerinin parlamasına aşık oldum. Evet çocukluk hayalim gerçek oldu.

"Biz bencil bir çiftiz."