𝘿𝙚𝙖𝙧 𝘿𝙞𝙖𝙧𝙮...

Έρχεται κοντά μου και με πιάνει από τον καρπό.

«Όταν σου μιλάω θα με κοιτάς.»

Αμέσως σηκώνω το βλέμμα μου και τον σπρώχνω αργά ώστε να κάτσει στο κρεβάτι.

«Αλλιώς;»

«Αλλιώς ξέρεις πολύ καλά τι θα γίνει.» λέει πονηρά.

«Χρωστάς κάτι.. δεν είσαι σε θέση να προειδοποιείς.»

«Μωρό μου, είμαι πάντα σε θέση να κάνω ό,τι θέλω.»

Χωρίς να του απαντήσω αρχίζω να απομακρύνομαι και ρίχνω το πανωφόρι κάτω αποκαλύπτοντας του τι φοράω.

Αμέσως γουρλώνει τα μάτια και μπορώ να νιώσω ήδη την αλλαγή στο ρυθμό της ανάσας του. Πλησιάζω προς το μέρος του και σκύβω στο αυτί του λέγοντας ψιθυριστά:

«Σε τι θέση είσαι είπαμε;»

«Γαμωτο ΝΙΚΟΛ...Γιατί μου το κανείς αυτό;»

Λέει και βλέπω το παντελόνι του να σφίγγεται. Μου χρωστάει.

🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋🦋

•Ακατάλληλη φρασεολογία/ Σκηνές βίας/ Σεξ
• Don't copy | Start 12/2021 🫠