សត្វចិញ្ចឹមរបស់បង

នៅប្រទេសចិន
នៅក្នុងទីក្រុងប៉ៃជិញនៃប្រទេសចិន មានភាពទាក់ទាញនូវហេដ្ឋារចនាសម្ពន្ធគ្រប់ទីកន្លែង ហើយជាពិសេសនោះគឺមានផាសុខភាពល្អដែលអាចអោយអ្នកដំណើរងាយស្រួលក្នុងការដើរនិយាយគ្នាបណ្ដើរ នឹងមានផាសុខភាពផង ។
« បើជិះចឹងៗពេលណាទើបទៅដល់ទៅ» Xiao Zhan និយាយពេលកំពុងជិះម៉ូតូដែលខ្លួនកំពុងតែបើកវា( គឺគាត់ថាអោយខ្លួនឯងនេះហើយ គ្មានណាជិះជាមួយគាត់នោះទេ)#អេតមីនបន្ថែម# ទាំងដែលញើសហូរឡើងពេញខ្លួនតែម្ដង។

« អ៎.... ភ្លេច.. យើងនេះប្រហែលឆ្កួតហើយដឹងបានជាថាអោយខ្លួនឯងបែបនេះ. បើអា chong មោប្រហែលខ្ញុំមិនធ្លាក់ដល់សភាពបែបនេះទេ រឿងទាំងអស់នេះវាជាអ្នកបង្កឡើងទាំងអស់ » គេនិយាយម្នាក់ឯង( អេតមីនមិនដឹងថាគាត់នឹងនិយាយអីខ្លះទេ) ទាំងខឹងទាំងរអ៊ូទាំងមួមៅ ប៉ុន្តែស្រាប់តែ...

ផូស!

« វាជាសម្លេងអីទៅ?» តើគាត់កំពុងតែសួរអ្នកណា? បើជិះតែខ្លួនឯងនឹង ។

« តិចលោ ... » Xiao Zhan កំពុងតែភ័យ