Kar yavaş yavaş yağıyordu üstüme. Yerde öylece yığılmış karın yağışını izliyordum. Kalkacak gücüm yoktu. Çok sevdiğim hayatımın aslında saçma masallardan ibaret olduğunu bilmek gücümü emiyordu. Gözlerim yavaşça kapanıyordu. Onları açık durmaları için zorlamıyordum savaşmıyordum. Sanki kar çevremdeki tüm pislikleri temizlercesine yağıyordu. Kurtuluyorsun bak seni beyazlığıma hapsediyorum diyordu. Oyunlar çemberinde hapsolmuştum çıkış noktam yoktu. Şimdi asıl ben nerde bilmiyorum sanki kendimin taklidini yapıyorum ama olmuyor. "Olmaz Derin bunu ona yapamam onu karşıma alamam verdiğim sözü bozamam." Oyunlar çemberindeki insanların hikayesi. SON NEFES