O gece konuşulan, anlaşılan hiç bir şey gerçekleştirilmemeliydi.
Ama gerçekleşti.
Gerçeklere kör olan gözleri, ailesinin kalbine doğru hedef aldığı kurşun sayesinde öğrendi Melek.
Çok güvendiği dağ yıkıldı ve altında kaldı.
Kendini hiç bilmediği bir oyunun, bir esaretin içinde buldu. Zorluklar beraberinde bu esaret içinde, mutlu olmaya çalıştı çünkü; onun mutlu olmasını isteyen asıl kişi Azad'tı.
Azad.
Adı gibiydi. Kocam bir merhamet saklıyordu sinesinde. Ve her defasında çekinmiyordu göstermekten. Parmak uçlarında bile, damlıyordu sevgisi. Onun ayakları altına; düşen dizleri yaralı kızla kesişti yolları. İstemezdi böyle karışılaşma ama karşılaştılar.
Onların esareti, bir oyunla başladı. Yazgı kanlı sahnesini çizdi.
Onlar oynadı.
Sonra birşeyler oldu.
Bir anda karanlık oldu etraf.
Aylar geçti. Zaman durdu.
Adam ve kadın o dakikalarda saniyelerde kaldı.
Asıl esaret o zaman başladı.
"Yaşamak buysa eğer; ben bir esarete yaşıyorum. Aşk buysa eğer; ben bir çift kara göze yeniliyorum."
📌 Bu kitapta küfür, argo ve +18 sahneler içermektedir. Bunları bilerek okuyunuz lütfen.. 📌
©️ Hikâye,kurgu adıma aittir. Yazım betimlemesi de aynı şekilde. Başka bir yerde böyle görürsek gerekli işlemler başlatılacaktır bilginize.All Rights Reserved