Yük. Ağır yükler bağlar hayat omuzlarına. Acı. Sen habersizce yaşadığını sanarken her seferinde vurur yüzüne gerçeğini. Serzeniş. Kimsenin duymadığı, içindeki küçük kızın ise bağırmaktan vazgeçmediği yakarış. Ve sen. Ölümüne yorgunken, bir o kadar sıkı tutunduğun o hayatın. Hiçbir şey kolay değildir, ne yaşamak ne de ölmek. Vaveyla. Yorgun, kırgın bir genç kız. Hayatın yüklerini omuzlarına bağlamış, sırtındaki kamburuyla ilerlemek için çabalayan, genç bir kız. Kimse masum değildir, kimse tamamen günahkar da değildir. Adin Çırağan. Cennet demekken Cehennemlerce yanan, Cehennemlerce yakan bir genç adam. Kimse bilmese de, açık yaralarını saramayan, kırgınlığınca yanan genç bir adam. Dünya toz pembe değil, Dünya simsiyah. Kimse masum değil, herkes gri. Gel, sana her şeyi gösterecek, sana her şeyi anlatacağım. "Beni tanımıyorsun Çırağan." "Ben seni gayet iyi tanıyorum Pamuk Kız, fakat senin beni tanıyıp tanımadığından emin değilim." "O neden?" "Zira eğer tanıyor olsaydın karşımda böyle dimdik duramazdın."