Karanlıklar Arasında Ki Yıldız

iki genç tutkulu aşkı masalı
bu masal da bu hikaye de zorlukları aşarak birbirine bir türlü
kavuşamadılar hep bir göz yaşı hep bir kan hep bir acı hep bir kırık kalpler yana yana oldular iki genç aşık ne hainlikler oldu ne ihanetler hep iki genç ayırmak için bir savaş verdiler tabi aile i de ayırmak için dünya kadar yalan dolan söylediler ama zaten onların aşkı nefret ile doğmuştu iki genç birbirine olan nefretleri tutkulu aşka dönmüştü onlar hep birbirine söz verdiler ama o sözü tutmalarına izin vermediler ama şu vardı ne olursa olsun kim olursa olsun ne yaşananlar olsun kavuşmuşlardı yakıp yıkan oldu kan da dökülse de sevdiler birbirini

Kız göz yaşlarını tutamıyor du artık sel olmuştu her yer adam kızın ağlamasına dayanamasa da yine de bağırmıştı onun bağırmasıyla gök gürlemişti yağmur hızı artmıştı

"neden ya neden ben sana canımı sevecek kadar sevdim"

"yaaa sen beni kırıp dökmüş adamsın be beni sevemezsin"

"ha öyle sevemem seni"

kalbi acısa da hızla başını salladı kız

"evet öyle sen ne sevgi bilirsin be"

"yemin ederim seni de kendimi de yakarım"

"yakmasan adam değilsin"

ikisi de dip birbirine girdi ve aynanda ikisinin de yaşı düştü o an gökyüzü yeniden gürledi çok uzun sürmeden bir ışık yandı söndü o dakika da gözlerini daha net gördüler

×özür dilerim gözlerim ben sevdim
sen ağladın×

adam sözleri

×hikayenin sonunda şöyle diyordu×
ve sonsuza denk mutlu yaşadılar
çünkü onlar birbirine aşkla bağlılar dı

ama sonu aşkla mı ölümle mi bitti

BİTTİŞ YAKIŞ AŞK ÖLÜM ACIMASIZ