"Bütün umutsuzluğuma rağmen geldin ve yine gün ışığı gibi doğdun karamsar hayatıma... Senin Güneşten tek farkın; sen zamansız, tarif edilmesi güç bir büyüsün iliklerimde." dedi, gülümseyerek. Ellerimi tuttu, avucumun içine yumuşacık bir buse bıraktı ve kalbine doğru götürdü. "Bak, tam burası sen yokken çatlaklarla doluydu ama sen öyle bir yer edindin ki orada, şimdi herhangi bir toz zerresi bile giremez içeriye." dedi. Ellerimi ellerinden çektim ve kollarımı boynuna doladım, sıkıca sarıldım ona. Kalbimdeki boşluk hissi kendini tanıdık bir duyguya bıraktı. Tamamlanma duygusu... ... BU HİKÂYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR, GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 3 Ocak 2022