İlk kez bir hikaye yazıyorum. Aslında yazmayı çok isteyip beceremem ben diyip bırakanlardanım ben sjsjsjsj. Neyse inşallah beğenirsiniz iyi okumalar ^^ Bugün okulun ilk günü ve ben hiç kimseyi tanımıyorum. Kendimden bahsedim hemen. Ben Eylül Esmer. 15 yaşındayım. Ben ne kadar bu okulu istemesem de ailemin zoruyla ve ön yargılarımla birlikte bu okula geldim. İnternetten araştırdım aslında nasıl bir lisedir diye ama pek fazla bilgiye ulaşamadım. Neyse kendimden bahsediyordum deli dolu biriyim müzik dinlemeyi çok severim müzik benim herşeyim diyebilirim sonra insanların mutluluğu benim için çok önemlidir. Orta boylu ,zayıf ,beyaz tenli ve mavi gözlüyümdür.Hayvan gibi yesem de kilo almam.Mutfaktan annemin kahvaltı hazır ilk günden geç kalma demesiyle irkildim. Oflayarak mutfağa girdim canım bir şey istemiyordu aslında durgundum da meyve suyumu içtim ve babamın kızım hazırsan gel demesiyle kendimi kapıda buldum. Hiç heyecanlı değildim sadece biraz endişe vardı içimde. Okula yaklaşırken birden bire içimi bir heyecan kapladı. Bir an aklıma bir sürü soru geldi yalnız kalma düşüncesiyle boğuşurken babamın geldik demesiyle içimi bir korku sardı arabadan indim ama ayaklarım geri geri gidiyordu sanki girmek istemiyordum okula. Ve yine düşüncelere kapılmıştım ben. Babam o sırada sınıfımı bulmuş bana bir şeyler diyordu ben sadece kapının üzerindeki 9/B yazısına baktım babam bol şans dedi öptü ve gitti. Sınıfa adımı attım bir göz gezdirdim sadece boş bir yer kalmıştı çocuğun yanına yaklaştım ve endişeyle boş mu? diye sordum