Geçmişin Çukuru.

Sorun çaresizlik değil, isteksizlik... İsteksiziz, çünkü çocuklukta bize uygulanan ilk şey, içimizdeki isteği öldürmektir.

Ben çocukluğumu öldüren onu kendi rızamla büyümeye iden kızdım..

Doğum günümde babamın ölüm yıl dönümü olacağını bilseydim o gün babam'dan hediye istemek yerine onun yaşamasını isterdim belkide evden gitmesine engel olsaydım bunlar olmucaktı korku göz yaşı ihanet ölüm çukur bunlar bizim hayatımızı tamamlıyordu bu hayata ya boyun eğicez yada boyun eğtircez başka şansımız yoktu çünkü o küçük kız çocuğu milen ben aynı zamanda büyümüş olan milen'im o küçük kızın çocukluğu bir çukura gömüldü artık çok geçti belkide hayat bir mucize yaratırdı bize kim bilir...

Yazar=Helin duman