2 parts Ongoing Her şey hastaneye gelen bir adama bakmam sonucunda olmuştu...
........
Hırıltılı nefeslerle gri duvarlara tutunarak koridorda ilerliyordum. Gözüm kararıyor, dengemi kaybediyordum. Her an şu duvar kenarında ölebilirdim.
Yavaş ama kendinden emin adımlarla, bana kafes olan evin salonuna ilerledim. Sabah giderken geç geleceğini söylemişti bundan dolayı rahattım. Sonuçta, burda ölsem bile haberi olmayacaktı.
Vücuduma gelen ürpertiyle neredeyse yere düşüyordumki kapı kulpuna tutunmasaydım kesinlikle düşmüştüm. Kanımın içinde gezinen sıvıdan dolayı iyice kendimden geçmiştim ama bir an önce o koltuğa oturarak güzel manzaraya baka baka ölmek istiyordum. Bari ölürken son gördüğüm şey karlı bir orman ve bu soğuğa ramen donmamış nehri görerek ölmek istiyordum.
Zar zor hareket ederek salonun içerisine girdim. Daha bir kaç ay önce güzelliğine lanet ettiğim salonda ölmek komikti.
Daha ben koltuğa ulaşamadan yere düşmüştüm. Alnımdan gelen terler çenemden geçip parkeye damlıyordu. Vücudum direnmeye çalışıyordu ama nafile, beni bu saatten sonra kimse kurtaramazdı.
Yerde sürüklene sürüklene cama ulaştığımda arkamdan adım sesleri geldi ama umursamadım. Ben tam cama yaklaşıyordum ki arkamdan birinin beni kendine çevirince mecburen arkama döndüm.
kim olduğunu biliyordum elbette ama adını bile anmak istemiyordum. Onun yüzünden her şeyimi kaybetmiştim, mesleğimi, arkadaşlarımı ve... ailemi. O acımasız bir canavardı, bencil sadece kendi istediği olmasını isteyen bir canavar.
Boris Aleksander ROMANOV
Bana cehennemi yaşatan adam
Ölümüme sebep olucak adam...