parşömen, minsung (✓)

büyük bir kitaplık hayal ediyordum. o kadar çok kitap okuyacaktım ki kendime ait bir kütüphanem bile olacaktı. ben kitapları raflara dizerken annemin gelip beni gülümseyerek izlemesi için koyacağım bir sandalyem vardı hatta. ahşaptan, sallanan bir sandalye. annem rahat etsin diye üstüne sünger koymayı bile düşündüm. fakat ne bir odam, ne bir kütüphanem ne de beni gülümseyerek izleyecek bir annem var.
-
"hep bir kitaplığımın olduğunu hayal ettim. onu düzenlediğimi, üzerine anlamlı birkaç parça şey yerleştirdiğimi...eğer izin verirsen, senin için düzenlemek istiyorum."

cümlemi sonlandırırken önüme eğilen başımı çenemden nazikçe tutarak kaldırdı. gözlerinin içine bakmamı sağladıktan sonra başını öne arkaya sallayıp gülümsedi.

"birlikte düzenleyelim mi?"

kaşlarımı hafifçe çatıp başımı iki yana salladım hızlıca.

"hayır, sen sandalyede oturup beni izle."

[angst]