KANA BOYANAN İNTİKAM ♟ +18

Kapı kırılırcasına açıldı ve onu gördüm, beni kendi ateşin de yakan kişiyi. Bir an bile düşünmeden aceleci ve sinir kokan bir kaç adım atıp önünde durdum. Kulakları sağır edecek şekilde bağırarak birazdan kalbim ağrımasına sebep olacak kelimeler döküldü dudaklarımdan.

"Keşke seni hiç sevmeseydim ve keşke seni kalbimden söküp atsaydım."

O ise benim aksime şu hayatta olabileceği en sakin halini sanki bu zamana saklamış gibiydi. Yavaşça aramızdaki mesafeyi kapatmak için bana doğru bir kaç adım attı ve her şeyin en başından beri sahte olduğunu anlamamı sağlayan o kelimeler ağır ağır döktü dudaklarından dışarıya doğru.

"Ben zaten seni hiç sevmemiştim ki. Sen sadece benim planımı kolaylaştıran, bana yolu açan bir piyondun. Seni zaferime giden yoldaki pürüzleri giderdiğin ve intikam almamı kolaylaştırdığın için kullandım, uyan artık uyuyan aptal. Ben seni sevdiğimi hiç söylemedim. "

Bir cümle bir insanı nasıl yıkabilirse öyle yıkıldım, kül oldum, yok oldum. Gözlerim de ne gördü bilmiyorum ama ilk defa bana bakarken afallamış haldeydi.

Beni etkisi altına alan tek bir kelime vardı kulaklarımı kanatırcasına çığlık çılığa yankılanan o kelime..

PİYON..