Gece ve Yankı

Yüzüme düşen bir tutam saç onun yumuşak dokunuşları arasında kulağımın arkasına yerleşti. Benden sakındığı şefkatini nasıl da özlemiştim.

"Ben sana yaramam be kızım!" dedi, iç çekerek.

"Yaramıştın." dedim, sertçe. "Sen bana yaramıştın." Gözlerim onun gözlerine meydan okudu.

"Seni asla sevmeyeceğim demiştim. Sözümü tutuyorum." dediğinde yüzünü gökyüzüne kaldırdı. "Bunun için beni suçlayabilir misin?"

Oturduğum yerden kalkıp tepesine dikildim. Gözlerini diktiği gökyüzü benim yüzüm oldu.

"Ben de seni sevmeyi bırakacağım diye söz vermiştim. Hatırlıyor musun?" diye sordum.

Gözleriyle beni onayladığında devam ettim.

"Bıraktım." deyip ardıma bile bakmadan koşarak uzaklaştım, oradan.

Yanaklarıma düşen ıslaklık yalan beyanımın pişmanlık kırıntılarıyla doluydu.

Ben onu seviyordum.

***
Ukrayna'dan kaçtıktan sonra Giresun'un kıyılarına çarpan Gece'nin hikayesi...

"8 Ocak 2022" Başlangıç