Asla geri gelmeyecek bir gideni var artık kadının. Hüzünle doldu kadının kalbi ve acıları aktı gözlerinden sessizce. Boğazına düğümlenen gözyaşlarını içine akıtıp içini okyonuslara çevirdi. Ve lakin bu kez sarılsa dahi geçmeyecek kadar çok acıdı. Çünkü kadın adamı kendini sevdiğinden bile çok sevmişti. Ki kadın o adamın kılına zarar gelse dünyanın eksenini kaydırırdı. Adam sakallarını uzattı, başka kadın öpsün diye;kadın saçlarını kestirdi,başka adam öpmesin diye. Kadın " Hiçbir şey onu sevdiğimi ona hissetirmeye çalışırken,benim onun gözündeki aciz birisi gibi gözükmeme sebep olması kadar can acıtmadı. Ve artık o vazgeçilmiş herifin teki. İstediğini sevsin,istediği sevsin onu. Zerre acımaz kalbim bundan böyle. Kalbim sadece kendine acır artık. "dedi içindeki acısıyla. Ona karşı beslediği duygular onun içini harabeye çevirerek zehirledi. Zehirli duygular besledi içten içe. Ama kadın ölmedi. Sadece içindeki zehirle yıllar boyu boğuldu. Hep onu sayıklayıp durdu.Todos los derechos reservados