Amelia kent Ik had nooit verwacht dat een man mijn hart ooit zou kunnen breken. Al helemaal niet als het een genadeloze barbaar is, maar wat had ik het goed mis. Hij was gemeen, had grove antwoorden, vernederde me bij het bijzijn van andere studenten en het ergste, mocht hij me niet. Terwijl ik niks verkeerds had gedaan. Shit, er zijn momenten dat hij me walgend aankeek. En ergens in mijn hart deed dat zo een pijn, wat ik zo goed mogelijk probeerde te negeren. Soms wilde ik mijn angst aan de kant schuiven en tegen hem schreeuwen, dat hij een gemene klootzak is die het recht niet heeft om zo tegen me te praten, maar ik niet. Ik kan het gewoon niet. Het kwam niet alleen door mijn angst die ik jegens hem voel, maar omdat hij veel meer macht heeft dan ik. Want hé, hij is en zal mijn gemene docent blijven. Rowan Rain Barbaar is wat ze me in haar verwarde, tiener gedachtes noemt. En ik geeft toe, ik gedraag me als een verdomde barbaar die haar zenuwachtig en vooral bang maakt. Maar ik heb geen medelijden met haar. Ze moet en zal ver van mij vandaan blijven. Zelfs als heel haar bewustzijn om de mijne schreeuwt, zal ik het niet toestaan. Ik ben niet het meest goede man, maar met een onschuldig meisje een daad plegen waar ze later enorm veel spijt van zal krijgen? Zelfs niet in mijn verdomde sterfbed. Al helemaal niet als ze één van mijn minderjarige leerlingen is, die 18 jaar jonger is dan ik. Want ik sterf liever. 18+ boek!! ‼️Bevat: Leeftijdsverschil, verbodenliefde, seksualiteit, grof taalgebruik, en/of andere volwassen thema's gedetailleerd weergeeft.‼️ 🥇#1 verboden 🥇#1 eng 🥇#1 geheim 🥇#1 student 🥈#2 spannend 🥉#3 angst