Ankanın Külleri

Gülümsedim. Kırık bir gülümsemeydi bu. En harmanlı ateşlerde yanan ve nihayet sadece külleri kalan bir gülümseme...

- "Sen hakkında ki rivayetlere aldırış etmeden durmadan hayaller kurduğum" dedim.

Bu sefer o söze atıldı.

- "Sen tüm sokaklarını ezbere bilmek için nefes almadan koştuğum" dedi.

Ona eşlik etmek için aralanan dudaklarım sesiyle kucaklaşırken ilk kez ve belki de son kez döküldü dudaklarımızdan kelimeler ;

- "Biz, kat etmek için yemin ettiğimiz yollarda helak olan iki sevgili" dedik aynı anda.

- "İyi ki varsın" diyerek bitirdim kelimelerin sularını.

- "İyi ki sensin" diyerek tekrar yeşertti kurak topraklarımı.

Aralanan dudaklarım dudaklarında hayat bulurken, o gece ruhlarımız ve büyük bir memnuniyetle ona eşlik eden bedenlerimiz gecenin karanlığında dans etti...