'Yara naar beneden komen, nu!' Dat was mijn moeder, soms word ik helemaal gek van haar. Zoals gewoonlijk heb ik ruzie met haar en ik weet dat er dan niet met haar te spotten valt. Daarom geef ik maar snel antwoord. 'Ja mam ik kom eraan'. Ik ren snel naar beneden en wat ik daar aantref is onbegrijpelijk.
~
Yara, een meisje van 16 jaar krijgt steeds vaker ruzie met haar moeder. Ze troost zich door op haar geliefde gitaar te spelen. Haar vader heeft ze nooit gekend en wie hij is en of hij nog leeft, weet ze niet. Eigenlijk heeft ze nooit behoefte gehad om haar vader te leren kennen, totdat er iets vreselijks gebeurd.
Ze trok hem aan zijn arm haar slaapvertrek in. Snel keek ze om de hoek de gang in of iemand hen gezien had. 'Ben je helemaal gek geworden? Wat doe je hier? Als ze ons hier zo samen zien dan word ik er gelijk uitgezet!' Fluisterde ze boos. Grijnzend bekeek hij Eva van top tot teen die gehuld was in een zwarte habijt. 'Jou staat ook alles he.' Merkte hij op. Blozend maakte ze haar kap los. 'Nou wat kwam je doen?'