Başlarda aptal bir çocukluk aşkı gibi gelmişti. Diğerlerinden farksız gibiydi. Önemsememiştim. Önemsenecek bir yanı olduğunu düşünmemiştim ya da. Fakat zamanla hissettiğim duygular benimle birlikte büyüdü. Kalbimi, aklımı ele geçirdi aşkın. Gözlerim senden başkasını görmez olmuştu. Ah ne klişe değil mi? Değil be sevdiceğim. Seviyorum işte. Sen bunu göremesen bile. Bazen akşam yatmadan önce seni düşünüyorum. Sesini, yüzünü, gülüşünü. O saçma sapan yürüyüşünü bile düşündüm bazen be sevdiceğim. Neden görmüyorsun ki? Ya da; Neden görmek istemiyorsun? Sen de biliyorsun; Kalbimin sana ait olduğunu. Senin için çarptığını. Gör artık be sevdiceğim...All Rights Reserved