"Bill sıkıca düzenlenmiş bir dünyada meydana geldi, ve bu onu en derinine kadar rahatsız etti. Ancak dışarıda bir yerlerde başka boyutların olabileceğini hiç düşünmemişti, ta ki uzun zaman önce gitmiş birinin anılarını bulana kadar..."
••••
"O zincirlerin sıkı olduğunu mu düşünüyorsun? İkinci Boyut'ta yaşamayı hayal et. Düz bir boyutta düz hayallerle dolu düz zihinler. Ben boyutumu özgürleştirdim!"
-Bill Cipher, Gravity Falls
Prometheus yukarıda Gök Diyarı'nda ölümlüler için ateşi indirmeye hazırdı, ama ben- zavallı Düzdiyar Prometheus'u- yurttaşlarıma hiç bir şey getirmemekten burada hapiste yatıyorum. Yine de bu anıların, bir şekilde, nasılını bilmiyorum, bir boyutta insanlığın aklına doğru yolunu bulup, sınırlı Boyutsallık tarafından kısıtlanmayı reddeden asi bir ırk ortaya çıkaracağı inancıyla yaşıyorum."
-Bir Kare, Düzdiyar
Hikaye bana ait değil, çeviridir. Orijinal yazar PengyChan'dır (Tumblr/AO3)
Gözlerimi kırpıştırdım. Bu bir çeşit şaka mıydı? "Sen kimsin?"
"Reyna Hodwick," parlak yeşil teni ve küçük kel bir kafası olan zayıf kıza istemsizce bakınmaya başladım. Yüzünde ilginç bir makyaj vardı; öyle ki, ela gözlerinin çevresi renkli pırlantalarla süslü gibiydi. Minik bir burna ve ince pembe dudaklara sahipti. Vücudu mor ve fiyonklu bir elbise ile çevriliydi. Ayaklarına ise gümüş rengi spor ayakkabılar giymişti. Cadılar Bayramıydı da haberim mi yoktu? "Güzelim biliyorum ama kimseye beş saniyeden fazla bakmamalısın! Bu ürkütücü."
"S-sen ürkütücüsün! Niye parlıyorsun?"
Güldü. "Siz neden parlamıyorsunuz?"