Yanıldığımız yerden kırılıyorduk. Bunun en büyük kanıtı olan yirmili yaşlarının sonundaki adamın cesedi yüzüstü önümde seriliydi. Gözleri açık bir şekilde katiline bakıyordu. Yani bana. Elimde tuttuğum geniş ve gümüş saplı bıçaktan onun kanı damlıyordu beton zeminin üzerine. Sırtına açtığım uzun ve derin kesiklerden kan akıyordu hâlâ. ''Bir final olacak, gözyaşları tükenecek, belki ağlayacaklar belki de rahat bir nefes alacaklar finalde ama bu filmin bir sonu var Kayla. Kalp atmayı, beyin düşünmeyi bırakacak. Tek dileğim zamanın yeryüzündeki izlerimi silmesi. İnan, bana bunca acıyı yaşatan hayata hiçbir şey bırakamak istemiyorum.''All Rights Reserved