"Bir gün ya.. Bir gün sev beni Doruk. Sadece bir gün. Bana sevildiğimi öyle bir hissettir ki yetsin bana kalan ömrümde. Sonra eğer gitmek istersen git yine. Şuna bak, tüm gurursuzluğumla gelip senden sevgini dileniyorum" İşaret parmağını dudağıma bastırarak susturdu beni. Bedenimi duvara iyice bastırıp yaralı olan kolunu belime sardı. "Ben seni bir gün sevmem, sevemem" Ağzından çıkan cümleyle gözümden düşen yaş eş zamanlıydı. Beni sevemezdi. Sevmezdi. Dudaklarımın üzerindeki parmağının üzerine bir öpücük bıraktı. Hafif değen dudaklarımız aklımı kaçırmam a sebep olmuştu. Ne yapıyordu bu adam? Alnını alnıma yaslayıp devam etti konuşmaya. "Sana bir ömür adanır Afet. Seni sevmek bir güne sığmaz. Sen bir ömür sevilmeye layıksın. #kısakurgu 1