Acı Harmonisi

Her şeyden habersiz okulun bodrumuna indim. Saat akşam onu çeyrek geçiyordu. Araf neden beni bu saatte okula çağırdı ya? Yarın söylesindi ne söyleyecekse. Homudanarak kapıyı açtım ve içeri girdim. Araf sandalyelerden birinde oturuyordu. Gözeleri bana döndü.

"Of Araf ya akşam akşam niye çağırdın beni? Yarın konuşsaydık ya." dedim.

Cevap vermeden bakmaya devam etti.

"Peki konuşacak bir şeyin yoksa gidiyorum."

"Konuşacak bir şeyim yok." dedi.

Tamam oldukça ciddiydi ve biraz ürkütücü duruyordu.

Sesimin titremesine engel olamayarak " O zaman neden beni çağırdın."

Yavaşça ayağa kalktı. Üzerime doğru gelmeye başladı.

"Korkucak bir şey yok. Madem konuşmak istiyorsun, tamam önce konuşalım. Sonrasına bakarız."

Sırtım duvara çarptı. Yana doğru kaçmayı denedim ama kolumdan tutup beni duvara çarptı. Ellerini duvarın iki yanına koyup üzerime eğildi.