Gözlerini açtı ve benim gözlerime kenetledi. O mavi gözleri... Beni öldürüyordu. Sadece bana bakmasıyla içimde büyük bir huzur oluşuyordu ve bu çok güzel bir histi. Kendimi onun kollarına bırakmak istedim ama bunu yapmayacaktım. Ondan olabildiğince uzak duracaktım. Çünkü.. Çünkü o bana zarar vermişti. Her yönden... Yıpranmamı sağladı ve kalbimi parçaladı. Ama o parçalanan kalbim, sadece bir bakışıyla sonsuza dek parçalanmayacakmış gibi düzeliyordu. O, beni büyülüyordu. Ama buna bir son vermeliydik. Son sözümüz 'Elveda.' olmalıydı. 'Seni seviyorum.' değil....