" EFNAN, ailesini daha erken yaşta kahbetmiş, abisi ile hayata tutunmaya çalışan genç bir kız. İstediği bölümü okumak için İstanbul'a gider fakat önüne nasıl güzellikler serileceğinin farkında değildir...
...
MAHİR, yaşadığı onca sıkıntıya rağmen her zaman ailesi için çalışıp her şeyin üstesinden gelen genç bir delikanlı. Artık üniversiteye başlamış hem okul hem de ev sorumluluğu derken omuzundaki yük iki katına çıkmıştı.
Birbirinden habersiz iki kalpte büyüyen bir sevda..
...
Bu nasıl bir acıydı, nasıl olurda hiç benim olmamış biri için bu kadar kalbim acıyabiliyordu. Nasıl olur da canımdan can gidiyormuş gibi kahr oluyordum. 'Allah'ım sen yardım et...'
Nefesim kesilmiş, kulaklarım uğulduyordu artık. Elimi Mahir'in başının altına koydum ve bir anda ellerim kanlar içinde kaldı. Bu olamazdı. Mahir'e bir şey olmamalıydı..
Ben ne yapıcaktım. Annesine, kardeşlerine, Elif'e ne derdim. Nasıl anlatırdım onlara...
Benim yüzünden oldu, nasıl diyebilirdim...
Mahir'in başını dizlerimin üstüne almış bir şekilde hem durmadan ağlıyor hem de Mahir ile konuşmaya çalışıyordum. Ama duymuyordu beni hiç bir şekilde.
Bu bu olamazdı. 'Mahir uyanmalısın. Ailenin sana ihtiyacı var. Onları bırakıp bir yere gidemezsin. Ne olur Mahir duy beni. Yalvarırım aç gözünü...'
Ne dersem deseyim hiç bir şekilde beni duymuyordu..
O korku ile bir anda 'Mahir ne olur beni bırakıp gitme'diye bağırmam ile gözlerimin kararması bir oldu...
Gerçek Ailem
❄
Ailesinin yıllarca öldüğü bildiği minik kız.
Kardelen.
Abileri tarafından çok sevilen ancak beraber büyüme şansı elinden alınan küçük kız çocuğu.
Ne yazık ki yaşadıkları kendisi kadar küçük şeyler değildi.
5 yaşına kadar beraber yaşadığı ailesinden koparılan Kardelen'in elinden alınan tek şeyi kaybolan yılları değildi.
Aynı zamanda sesini de almışlardı ondan.
Şarkı söylemeyi çok seven kızdan yalnızca ailesi ile olan mutlu anılarını değil sesini de çalmışlardı.