𝑨𝒅𝒆𝒏

Aren;kardeşim
Ölümden korkmuyordu,çünkü her gün ölüyordu.
Ölümden korkmuyordu,arkada kalacak benden korkuyordu onsuz yaşayamam biliyordu.
Ben Esin özdemir.
****************
"Esin sana sarılabilir miyim?" Rüzgarın fısıldamasıyla bakışlarımı denizden çekip
Ona döndüm gözleri kızarmıştı.
Elindeki sigarayı yere atıp botlarıyla ezdi
Gözlerimiz kesiştiğinde ise muhtaç gibiydi
Sadece sıcak bir kolların arasına girmeye,
Sorgulamadım sıkıca kollarımı beline doladım.
O da ellerini belime koydu gücü yokmuş gibiydi
Bıraksam yıkılacaktı sanki, derin bir nefes aldı.
Omzuma başını koydu, omzumda bir ıslaklık hissettim,ağlıyordu rüzgar o soğuk adam benim kollarımda acı çekiyordu.
Sevdiğim adam ağlıyordu ama ben hiçbir şey yapamıyordum.
"Esin gitme olur mu?" Sorusu afallamama sebep oldu.
"Gitmem." Diye fısıldadım.
"Söz mü?"küçük bir çoçuk gibi konuşması gülümsetmişti.
"Söz."