DİLAY

Eslem dükkanın kapısını açarken içinden Allah'a kendisini affetmesi için dua ediyordu. Anahtarı çevirip kapıyı açtıktan sonra halasıyla birlikte dükkana girdiler.

"Kızım abin dükkanda kalmıştı değil mi dün gece?"

"Evet hala."

"O zaman ben uyandırayım onu."

Halası dükkanın arkasındaki abisinin odasına doğru ilerlerken genç kız birazdan kopacak kıyameti düşünüyordu.

Selime hanım yeğeninin kaldığı odanın önüne gelince kapıyı tıklattı. İçeriden ses gelmeyince uykucu yeğeninin uyuduğunu düşünüp yüzündeki gülümseme ile kapıyı açtı.

İçeriye girdiğinde yeğeninin kaldığı yatağa baktığında yüzündeki gülümseme soldu yerini şaşkınlığa bıraktı. Yeğeni bir kızla çıplak bir şekilde uyuyordu. O an ses desibelini ayarlayamadan bağırdı.

"CİHANGİR!!!"

Eslem halasının sesini duyunca kıyametin koptuğunu anlayıp o da abisinin odasına gitti. Bu sırada uykusunun en güzel yerinde halasının sesini duyan Cihangir gözlerini açtı.

İlk başta nerede olduğunu anlamadı. Etrafına baktığında kollarının arasında hissettiği sıcaklık ile başını çevirdi. Göğsüne başını koymuş uyuyan sarı saçlı kızı görünce kaşlarını çattı. Daha ne olduğunu anlamadan yine halasının sesini duydu.

"CİHANGİR. SANA DİYORUM. ÇABUK KALK BU YATAKTAN."

Cihangir hızla uzandığı yerden ayağa kalkarken kollarının arasındaki kız da uyanmış önce etrafına bakmıştı. Odadakileri fark edince de sadece sütyen olan üzerini battaniye ile örttü.

"Yazıklar olsun sana Cihangir. Ne bu hâl? Çabuk giyinip gelin."

Halası odadan çıkınca Cihangir önce kendi üzerine baktı. Altında eşofmanı varken üzeri çıplaktı. Sonra yatakta kendisine dolu gözlerle bakan kıza döndü. Onun da yarı çıplak olduğunu görünce kaşlarını çattı.

"NELER OLUYOR LAN BURADA?"

Kapak için @sehrialem'e çok teşekkür ederim.