AŞKIN KOYU TONU

"Bu gün için teşekkür ederim?" Elimi tutacaktı ki, uzanıp tabaktan bir parça limon aldım.
"Kendi adına konuş!" Dediğimde yüzü düştü.
"Sen pek memnun değilsin?" Kafamı hızla kaldırıp ona baktım.
"Evet değilim. Çünkü bütün gün sen ve senin gibilerin yaptığı sıkıcı şeyler yaptık."
Bana şaşkınca baktı.
"Sıkıcı mı?" O sırada elimdeki limonu çorbama sıktım ama bikaç damla da onun gömleğine değince yüzünü buruşturdu.
Sandalyesini itip kalktı.
"Kahretsin!" Hızla ona uzandım elimdeki peçeteye tam silecektim bileğimi tuttu.
"O şeyi sıkmak zorunda mısın?"
Hızla bu sefer ben kalktım.
"Oldu ona da karış. Sabahtan beri, yok ona alerjim var, yok buna fobim var. Zaten senin yüzünden salatamıda soğansız aldım.'Çok sinirliydim sonunda patladım.
"Ne biçim bir kızsın sen. Biraz kız gibi davran!" Öfkeyle.
"Gibi mi? Hey ben zaten kızım. Asıl sen biraz erkek ol, daha soğan yiyemiyorsun hayır bi de bana karışıyorsun."
"Gerçekten ya karışmasam ne olurdu acaba? Masada kırardın mazallah."
"Ne var bunda yapardım."
"Sana gerçekten inanamıyorum!"
"Sana ne anlatıyorum ki. Benim burada olamam hata." Tam gidiyordum ki kolumu tuttu.
"Peki madem benim tarzım hoşuna gitmedi bu de senin tarzını görelim.".
Dik bir şekilde onun gözlerine baktım.
"Sonra yok efendim ben oynamam ben yapamama demek yok." Başını salladı. Gülümsedim.

Şimdi seni bi hayattan soğutayım da gör gününü.