SENİN GİBİ

Fakat tüm dikkatimi onda toplayamamıştım çünkü önümüzden dünya tatlısı bi çocuk geçiyordu. Kıvırcık sarı saçları, ela gözleri –Barkın’ın ki gibi- ve içten kahkahasıyla geçti. Parka bugün ilk giren insandı arkasından annesi ve babası da girmişti fakat onlara çok takılmadım. Küçük çocuğa döndüm yine annesine ve babasına kısa bir bakış atıp, o kadar tatlı gülüyordu ki. Yüzümde ki tebessümün daha çok yayılmasını sağladı onun gülüşü. Barkın’a baktım o da ufaklığa bakıyordu. ‘‘Çok güzel bir kız.’’ Dedim. Bana baktığını anlayınca çenemin ucuyla babasıyla annesinin elini tutmuş parkın çıkışına giden küçüğü gösterdim. O da bakışlarını oraya yönlendirince sustu ve konuştu. ‘‘Senin gibi.’’