Nummer 239

'Ik moet het nu doen, op geen andere moment. Ik wil het niet meer, ik kan het niet meer. Ik zal sterven en naar de hel gaan. Wat ik net heb gedaan, dat is niet te vergeven. De mensen die ik heb vermoord zullen net als ik naar de hel gaan, want ik ben slecht. Volgens die mensen ben ik slecht. Maar eigenlijk, eigenlijk heb ik een groot hart, nog groter dan alles bij elkaar..'

Sasha's moeder is alcoholist, zij heeft samen met de stiefvader een kind gekregen. Ze geven nog amper aandacht aan Sasha(de ik-persoon). Sasha voelt zich niet fijn en langzaam word ze ook steeds dunner. Op school word ze gepest en gaat het erg slecht. Haar moeder en stiefvader zijn bijna nooit thuis. Maar als ze thuis zijn word Sasha soms geslagen of opgesloten in haar veel te kleine kamer.
Uiteindelijk wil ze liever dood zijn en ze probeert zelfmoord te plegen.

Op wonderbaarlijke wijzen overleeft ze het, alleen haar ouders zijn nu wel dood. Ze heeft geen spijt. Al snel word ze naar een weeshuis gestuurd. In het begin lijkt alles niet zo erg, maar langzamerhand komt ze er achter hoe ze daar écht zijn. Op een dag komt een jongen er achter dat Sasha heel erg goed is in het vertellen van verhalen. Ze verteld veel en zo lukt het haar om toch iedereen die bij haar in de kamer slaapt nog een beetje optimistisch te laten zijn , voor alles wat er in het weeshuis gebeurd.

Het verhaal is al een keer geëindigd, maar ik ga een tweede einde maken! Dus ik schrijf nog wel een tijdje aan het boek, en nee, ik ga niet het einde verklappen!

Deze twee stukken zijn samen één verhaal. Dus dit word niet in twee delen gepubliceerd zoals ik eerst wilde. Ik hoop natuurlijk dat jullie het leuk en spannend vinden, maar dat is natuurlijk bij alles wat je leest!
LET OP: er kan anorexia in voor komen, mishandeling, pesterijen en zelfmoordpogingen! Het is lezen op eigen risico!

Voorkant/omslag: is gemaakt door IloveSenna!!
HOOGSTE RANG OOIT 77 tienerfictie!