Story cover for POLİS MİSİN ABİ? by umutsuzvaka721
POLİS MİSİN ABİ?
  • ЧИТАТЕЛЕЙ 337,831
  • Всего голосов 15,178
  • Части 31
  • ЧИТАТЕЛЕЙ 337,831
  • Всего голосов 15,178
  • Части 31
Текущие, впервые опубликовано фев. 07, 2022
Arkadaşlar Kitap karakterimiz Ömür numara salladığı zaman kötü bir ruh halinde olduğu için saçmalıyor ve diğer karakterimiz de aynı şekilde biriyle konuşma ihtiyacı hissettiği için konuşmayı devam ettiriyor. Baya kötü yorum gelmiş açıklamak istedim. Ayrıca bu kitap ilk kitabım olduğu için saçma olabilir. Bunu bilerek okumanızı istiyorum.

0507******* : Polis misin abi?

Can sıkıntısı : Anlamadım?

0507******* : Profilinde silah tutuyorsun ya,

0507******* : Polis misin merak ettim?

****
Eski hesabımın şifresini unuttuğum için yeni hesaptan yeniden başladım.Eski hesabımdaki kitaplarım hâlâ bana ait!
***
06/22/2021
***
04/08/2021 texting de 2.sırada
10/19/2021 espiri de 1.sırada
17/07/2022 mizahta 1.sırada
17/07/2022 macerada 1.sırada
Все права защищены
Подпишись, чтобы добавить POLİS MİSİN ABİ? в свою библиотеку и получать обновления
или
#1trajedi
Руководство по содержанию публикаций
Вам также может понравиться
GECENİN İZİ от hisssizyazar
50 Части Текущие
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
Вам также может понравиться
Slide 1 of 10
GECENİN İZİ cover
Güneş Tutulması  | Yarı texting  cover
BİR MEZAR cover
Berdel / Bxb/ Mpreg cover
Kaybolan Yıllar| Asker & Savcı cover
Kalbe Zarar cover
Sevda\Texting  cover
GÜNCE | Gerçek Ailem cover
Aşkın Şefkati  cover
Dilzade ~gecenin ışığı~ cover

GECENİN İZİ

50 Части Текущие

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....