İndiler, bindiler.
Taşıdım onları medenice gitmek istedikleri her yere. Paramı vermeyenler, hakaret edenler, adam yerine koymayanlar oldu.
Çeşit çeşit insanlar aldım; efendileri, kibarları, saygıdeğer yüzlere sahip şahsiyetleri. Bununla birlikte fahişenin fercinden fırlamış piçleri de aldım. Edepsizliklerini sergilemeyi ihmal etmeyen şereften mahrumları da.
Saygılı davranıp, hakkı hukuku gözeten insan gibi yolculuklarla da karşılaştım, uçkuruna düşkün bir embesilin rızasız, zor ve şiddet kullanarak fallusunu günahsız, yoksul bir dişinin üçgenine yerleştirme sonucu fışkıran spermlerin rahme ulaşma sonucu doğup başımıza bela olan kaçkın, sosyopat ve psikopatları da.
Yağmurlu bir gecede, kesik elektriklerin yarattığı karanlık bir atmosferde, kapkaranlık bir mahallede biri "dur" çekti ve aldım meçhule sürerek.
[TAMAMLANDI]
Dağa kaçırılmasıyla başlamıştı onların hikayesi...
Onlar herkes gibi normal tanışmamışlardı.
Hatta onlarınki çok zalimce bir tanışmaydı.
Mecburiyetti onlarınki.
Teslimiyetti.
Yeri geldiğinde acı çektirmekti.
Ve acı çekmekti.
Bunca kötülüğe rağmen onların bir araya gelme ihtimali var mıydı?
Tanışmaları normal olmayan bu iki insanın, sonları normal olabilecek miydi?
!!! Askeri kurgudur !!!
( LÜTFEN!!! 15. bölüme kadar kurgu hakkında karar vermeyin! 15. bölümden sonra hala aynı fikirdeyseniz o zaman fikrinizi belirtin. )