YARA

Etrafında onlarca insan varken yalnız başına ayakta kalan bi kadının hikayesi.
Berfin Nazlı KARAKAYA

(Gelecek bölümden alıntı)

Gözlerinin içine bakıyordum beni yakan, yıkan,mahveden o kara gözlerine..

Şarkıya devam ettim.
"Doymadım doyamadım sevmelere seni ben.
Kimseyi koyamadım yerine yeniden
Saymadım sayamadım sensiz geçen yılları."

Bir anda bir silah patladı herkes çığlık atarak birbirlerine bakıyorlardı.
Bir anda birisi
"Nazlı!" Diye bağırarak bana doğru koştu bu O'ydu vücudum uyuşuyordu , karnımda öyle bir acı vardı ki sanki karnıma durmadan birsey sapliyorlardi. Dünya dönüyordu sanki sonra bir ses duyuldu.

"Sevdiğim kadına, sevdiğin kadın!" Son duyduğum şey bu oldu sonrası karanlık..