,, Późno Cię umiłowałem,
Piękności tak dawna, a tak nowa,
późno Cię umiłowałem.
W głębi duszy byłaś,
a ja się po świecie błąkałem i tam szukałem Ciebie,
bezładnie chwytając rzeczy piękne, które stworzyłaś.
Ze mną byłaś, a ja nie byłem z Tobą.
One mnie więziły z dala od Ciebie
- rzeczy, które by nie istniały, gdyby w Tobie nie były.
Zawołałaś, krzyknęłaś,u
rozdarłaś głuchotę moją.
Zabłysnęłaś, zajaśniałaś jak błyskawica,
rozświetliłaś ślepotę moją.
Rozlałaś woń, odetchnąłem nią
- i oto dyszę pragnieniem Ciebie.
Skosztowałem - i oto głodny jestem, i łaknę.
Dotknęłaś mnie - i zapłonąłem tęsknotą za pokojem Twoim ''
Powieść jest inspirowana grą Duskwood. Jest ona jakby kontynuacją gry, ale z mojej perspektywy.
Minęło trochę czasu od znalezienia Hannah. Roxanne (MC) nadal próbuje znaleźć się w Duskwood, by spotkać swoich przyjaciół oraz odszukać Jake'a z którym od jego wyznania zniknął. Na jej drodze powstaje dużo nowych wyzwań. Czy poradzi sobie z nimi wszystkimi? Czy jednak się podda?