"Saat gece yarısına varmak üzereydi ve ben 5 yıldır kaçtığım adamın ayağına gidiyordum. Bir barda buluşmak üzere sözleşmiştik. Çünkü ne kadar kaçarsan kaçayım, her zaman bulmuştu beni ve artık kaçmaya dayanamıyordum. Barın kapısından içeri girmeden önce son bir kez nefesimi düzene sokmaya çalıştım. Kapıyı açar açmaz yoğun bir feremon kokusuyla karşı karşıya kaldım. Ve evet, bu oydu her zamanki gibi tam vaktinde gelmişti. Benim omega feremonlarımı hissetmesi uzun sürmedi. Hemen göz göze geldik haliyle. Tabiki göz göze gelmemizle yanıma gelip bana sarılması bir oldu. İkimizde göz yaşlarımızı tutamıyorduk. Bardan çıkıp sokakta yürümeye başladık. Elimi sanki her an kaçıp gidebilirmişim gibi tutuyordu. Ama artık kaçmak istemiyordum. Çünkü onu seviyorum, bana yaptığı onca şeyden sonra evet hala ona ihtiyacım vardı."