Ve Sonunda...
  • Reads 342
  • Votes 17
  • Parts 3
  • Reads 342
  • Votes 17
  • Parts 3
Ongoing, First published Jan 08, 2015
Eminim her yerde beni arıyorlardır. Sonunda başladım. Bu ritmi duymak için gereken her şeyi yapacağım. Akan kanların sıcaklığı hala ellerimde. O narin ceylanın çırpınışları ve ölüm öncesinde gözlerinden akan yaşları her zaman kalbimde kalacak. Onu artık daha değerli hale getirdim. Ve duyduğum bu melodi de doğru yaptığımı kanıtlıyor. Çok zaman geçmişti. O kadar zamandan sonra geçtiğini sanmıştım ama içimdeki dostumun yeniden acıktığını farkettim. Hayatımı ona borçluyum. Bütün planımı o yaptı. İşimdeki başarımı, ailemi ve diğer tüm hayatımı ona borçluyum. Evet borçluyum.. Yaptıklarının karşılığı olarak tek bir şey istiyor. Kurban... Onun için her şeyi yaparım. Yapacağım ve yaptım da. Kurbanı onun için süsledim. Boğazını kestim ve henüz sımsıcak olan kanını cebimden çıkardığım küçük kadehime akıttım. Sonra da şarabı ekledim. Kutsal içki. Dostumun zevk aldığı tek şey. Onun için kurbanın bedeni değil kanı önemli. Sadece bir kadeh kan. Diğer kanlar da değersiz bir sıvıdan başka bir şey değil. Şarapla karışık kan kokusunu hala alıyorum. Metalik ve ekşimsi bir tat. Kırmızının iki tonu.. Mükemmel. Yakında yine acıkacaktır dostum. Ve ben onu doyurmak için yaşıyorum. Borcumu yavaş yavaş ödüyorum. O da bunu biliyor. Yine yapacağım. Belki birkaç gün, belki birkaç ay sonra ama kesinlikle yapacağım. Şimdilik açlığı geçti dostumun. Şimdilik...
All Rights Reserved
Sign up to add Ve Sonunda... to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
YARALASAR(Kitap Oldu) by Maral_Atmc6
55 parts Ongoing
"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.
You may also like
Slide 1 of 10
YARALASAR(Kitap Oldu) cover
HAYATTA KALMA SANATI cover
PROFESYONEL   cover
Köpek cover
Aşiretmiş ( Gerçek ailem) cover
MAHKUM cover
Asena ✯{gerçek ailem}✯ cover
12:30 SEANSI cover
Katilin Çizgisi | bxbxb cover
TERAZİ  (Tamamlandı) cover

YARALASAR(Kitap Oldu)

55 parts Ongoing

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.